سکوت کشور‌های عربی در جنگ غزه / نتانیاهو بازی را می‌برد؟
نشان تجارت - جنگ در غزه خشم سراسر جهان را برانگیخته است. در یک هفته گذشته یکی از سخت‌ترین جنگ‌ها میان رژیم صهیونیستی و فلسطینی‌ها در گرفته است. جنگی که جرقه اش به خاطر گسترش شهرک سازی‌ها در قدس اشغالی زده شد، حالا قربانی‌های زیادی داده. نوار غزه منطقه‌ای که تحت محاصره است، پاسخ حملات سنگین هوایی اسراییل را با راکت هایش داده است. این نخستین بار به حساب می‌آید که فلسطینی‌ها به طور گسترده علیه اقدامات رژیم صهیونیستی دست به تلافی می‌زنند. با وجود تلاش‌هایی پراکنده برای اتش بس، دولت نتانیاهو میگوید قصد قبول آن را ندارد.
محکومیت گسترده اسراییل و سکوت اعراب
در حالی که شهر‌های بسیاری در سراسر جهان، شاهد تظاهرات چندین هزار نفره علیه رژیم صهیونیستی هستند و در برخی از شهر‌ها مانند پاریس این تظاهرات‌ها به خشونت هم کشیده شده برخی کشور‌های عربی کماکان موضعی نرم نسبت به جنایت‌های اسراییل در نوار غزه انتخاب کرده اند.
در اروپا، کشورهایی، چون فرانسه، اسپانیا، بلژیک و انگلیس و.. اعتراضات به اتفاقاتی که در غزه در جریان است بسیار گسترده است. در کنار ابراز نگرانی‌های کم رنگ سازمان ملل و یونیسف و... مردم در اغلب کشور‌های جهان موضعی تند علیه حملات رژیم صهیونیستی دارند. آن‌ها حتی با وجود آنکه دولت هایشان (در فرانسه و اتریش) همسو با نتانیاهو اعتراضات را ممنوع کرده اند، اما دست از اعتراض بر نداشته اند. اعتراضات، اما تنها در اروپا نیست. ایالات متحده هم شاهد تظاهرات‌های هزاران نفره علیه نتانیاهو و سیاست هایش است که جنگ بزرگی را به راه انداخته است.
نمایندگان کنگره به ویژه زنان مسلمان آن، به محکومیت شدید اقدامات اسراییل پرداخته اند. همچنین ۲۵ نماینده کنگره آمریکا در نامه‌ای به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه این کشور، با جنایت جنگی خواندن اقدامات اسرائیل، وی را به اعمال فشار بر اسرائیل برای جلوگیری از کوچاندن فلسطینیان از منازلشان در محله شیخ جراح در قدس اشغالی فراخواندند. اعضای کنگره و در رأس ان‌ها ماری نیومن، یکی از نمایندگان ایالت ایلینوی و ماراک بوکان، نماینده ایالت ویسکانسین، در این نامه اذعان داشتند: «ما این نامه را برای ابراز نگرانی عمیق خود در قبال طرح اسرائیل جهت کوچاندن نزدیک به ۲۰۰۰ فلسطینی از محله‌های بستان و شیخ جراح در قدس اشغالی نوشته ایم». با این حال دولت بایدن هنوز عکس العمل قاطعی نشان نداده و خود را ضامن امنیت اسراییل می‌داند.
از آن سو اسیای شرقی به شدت وضعیت را جدی می‌داند. مردم و دولت‌های کشور‌های شرق آسیا از جمله چین، ژاپن و کره جنوبی به روش‌های مختلف به جنایات صهیونیست‌ها واکنش نشان داده و از مردم فلسطین حمایت کرده اند. چین اگرچه معتقد به تشکیل دو دولت در فلسطین است، اما در چند روز گذشته همواره از فلسطین حمایت کرده است. سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به این کارشکنی آمریکا در شورای امنیت برای میانجیگری بین رژیم صهیونیستی و فلسطین گفت: واشنگتن به تنهایی صدای شورای امنیت در واکنش به اوضاع فلسطین و اسرائیل را خاموش کرد و بار دیگر در برابر جامعه جهانی ایستاد.
آنطور که یکی از فعالان اجتماعی ژاپن در توئیتی نوشته بود تظاهر کنندگان ضد اسرائیلی در مقابل وزارت دفاع ژاپن خواستار استعفای «یاسوهیده ناکایاما» معاون وزیر دفاع این کشور شدند، زیرا آن‌ها معتقدند که یاسوهیده از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کند.
وزارت خارجه کره جنوبی هم در بیانیه‌ای نسبت به افزایش خشونت و مرگ غیرنظامیان به دلیل درگیری‌های نظامی بین اسرائیل و فلسطین ابراز نگرانی کرد و گفت: ما نسبت به تلفات گسترده غیرنظامیان از جمله کودکان به دلیل حملات موشکی در نوار غزه و ضد حمله به آن‌ها ابراز نگرانی می‌کنیم.
وزارت خارجه کره جنوبی در این بیانیه از هر دو طرف خواسته است از بالا بردن تنش خودداری کرده و استفاده از نیرو‌های مسلح را متوقف کنند، زیرا تحت هیچ شرایطی خشونت قابل توجیه نیست.
نخست وزیر مالزی در گفتگوی تلفنی با اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی "حماس"، درباره آخرین تحولات فلسطین گفتگو و بر حمایت از مردم مظلوم این کشور تاکید کرد. محی‌الدین یاسین اعلام کرد: از جانب خودم و مردم مالزی مراتب تسلیت و اندوهمان را درباره از دست رفتن جان و همچنین جراحات وارد شده به فلسطینیان در حملات شریرانه رژیم اسراییل ابراز داشتم.
اردن و عربستان که این سال‌ها مواضعی منفعلانه در قبال تحولات فلسطین داشته اند، روز سه شنبه در برابر تجاوز ارتش صهیونیستی به غزه، واکنش نشان دادند. اما واکنش کشور‌های عربی آنقدر منفعلانه بود که اعتراضات زیادی را بر انگیخته است. هر چند مردم جهان عرب خود را همراه با فلسطینی‌ها می‌دانند و در ظهر‌های گوناگون تظاهرات‌هایی بر پا می‌کنند، اما در میان دولت‌های عربی واکنش‌ها ضعیف و بی خاصیتند. در این میان آن کسی که توانسته رهبری اعتراضات به رژیم صهیونیستی را در نظر بگیرد تهران و انکاراست. دو کشوری که بدون در نظر گرفتن منافع به مقابله با نتاینیاهو پرداخته اند.
اتحادیه عرب بیانیه‌ای صادر کرده که تنها در آن جنایات صهیونیست‌ها تقبیح شده است. کشور‌های عربی به خوبی مید انند که قدرت تاثیر گذاری خود را به طور کامل از دست داده اند و دیگر وزنه‌ای در خاورمیانه به حساب نمی‌آیند. سازمان‌های مسلمانان اسیایی هم وضعیتی مشابه دارد. کشور‌های منطقه اغلب دجار دشواری‌های مرتبط با خودشان هستند و در افتادن با نتانیاهو برای آن‌ها اضافه کاری به حساب می‌آید.
نتانیاهو در جنگ به دنبال چیست؟
قاسم محبعلی در گفتگو با خبرآنلاین میگوید: کشور‌های عربی نمی‌خواهند وارد بازی نتانیاهو بشوند. او هدفش ماندن در قدرت است. لاپید، رقیب او قرار بود دست به تشکیل دولت بزند و ائتلافی را تشکیل بدهد. او نیاز به ائتلاف با اعراب مسلمان داخل پارلمان داشت. با این بحرانی که شروع شده عملا امکان چنین چیزی از بین رفت و بعد با کشیدن بحران به جنگ غزه عملا سیاست‌های بایدن در منطقه را هم به تعویق انداخت. اعراب وحدت ندارند و رهبری شان هم کارکردی ندارد. آن‌ها همچنین نمی‌خواهند نتانیاهو را تشویق کنند تا دولت بایدن در کنار اسراییل قرار بگیرد. چون واضح است که اگر اسراییل در تهدید قرار بگیرد امریکا ناچارا طرف تلاویو را خواهد گرفت.
جنایت جنگی برای حفظ قدرت؛ نتانیاهو بازی را می‌برد؟
او در مورد احتمال اشغال غزه گفت: اسراییل ناچار بود غزه را تخلیه کند. این منطقه کوچک و متمرکز است و بیشتر مردم اواره‌هایی هستند که از سال ۱۹۶۷ به این شهر رفته اند. امکان برقراری امنیت برای نیرو‌های زمینی وجود ندارد و بسیار خطرناک است. ممکن است که برای ضربه زدن به برخی گروه‌ها اقداماتی کند، اما اشغال اتفاق نمی‌افتد.
بایدن علاقه‌ای به نتانیاهو ندارد. اما شرایط امریکا اینطور نیست که بایدن در شرایطی که اسراییل هم در تهدید است و جنگ داغی جریان دارد اقدامی کند. شاید برای همین است که نتانیاهو این جنگ را اغاز کرد که هم لاپید شانسی برای تشکیل دولت نداشته باشد و هم بایدن دستش در منطقه بسته باشد. نتانیاهو در بحران توفیق پیدا می‌کند. اگر بحران باشد هم افکار عمومی را در اسراییل جلب می‌کند و هم در اروپا. وقتی وضعیت ارام باشد او موقعیتش را در اسراییل از دست می‌دهد.
او در مورد اقدامات محور مقاومت تاکید کرد: درگیر شدن مقاومت در سطح کلان بعید است. البته همه اعلام می‌کنند که کنار هم هستند. اما مثلا در لبنان کسی در شرایط کنونی مایل نیست که حزب الله وارد رویارویی در اسراییل شود. سوریه هم وضعیت خاصی دارد و روسیه اجازه نمی‌دهد که وارد بحرانی این چنینی شود؛ لذا باید منتظر باشیم که بحران در غزه محدود شود. نتانیاهو به هدفی که می‌خواست رسیده و حالا می‌شود منتظر شد که با دخالت مصری‌ها توافق نانوشته اتفاق بیفتد و اتش بس برقرار شود. اما حاصل همه این‌ها جان به در بردن نتانیاهو از وضعیت سیاسی اسراییل است.
